Μουσείο σύγχρονης τέχνης: Δημοτική Πινακοθήκη Λιτοχώρου «Βασίλειος Ιθακήσιος»
Η Δημοτική Πινακοθήκη Λιτοχώρου φέρει το όνομα «Βασίλειος Ιθακήσιος», ως ελάχιστο φόρο τιμής στον ζωγράφο που λάτρεψε και ύμνησε με την τέχνη του, τον Όλυμπο. Επί είκοσι χρόνια επέλεξε να μείνει στο μυθικό βουνό, μέσα σε μια σπηλιά που ανακάλυψε ο ίδιος και την οποία ονόμαζε “Άσυλο Μουσών”. Η αγάπη του για την περιοχή, είχε σαν αποτέλεσμα να αναφέρει ο ίδιος πολύ συχνά το Λιτόχωρο ως, “το χωριό μου.
Ο Βασίλειος Ιθακήσιος γεννήθηκε στο Ακρωτήρι Μυτιλήνης στις 26 Φεβρουαρίου του 1877. Ο πατέρας του καταγόταν από την Ιθάκη, παντρεύτηκε όμως στη Μυτιλήνη και εγκαταστάθηκε εκεί μόνιμα, όπου ασκούσε το επάγγελμα του ναυπηγού. Εκείνος όμως, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Γεωργανάς, αλλά υιοθέτησε το «Ιθακήσιος» από την καταγωγή του πατέρα του.
Επί είκοσι χρόνια επέλεξε να μείνει στον Όλυμπο, μέσα σε μια σπηλιά, που του υπέδειξε ο Χρήστος Κάκκαλος, ο Λιτοχωρίτης ο οποίος ανέβηκε πρώτος στην κορυφή του Ολύμπου. «Εδώ ούτε το χιόνι πιάνει, ούτε το νερό στέκεται» του είπε ο Κάκκαλος και ο Ιθακήσιος εγκαταστάθηκε εκεί, για να περάσει 20 καλοκαίρια. Την ονόμασε “Άσυλο Μουσών” και έζησε εκεί τη μοναξιά του ως γνήσιος καλλιτέχνης. «Την υγεία και την αντοχή που έχω μέχρι σήμερα, τη χρωστάω στον Όλυμπο», δήλωσε ο Ιθακήσιος το 1976 σε ηλικία 99 ετών.
Ο ίδιος δεν ενέτασσε τον εαυτό του σε καμία Σχολή, παρότι τα έργα του μπορούν να θεωρηθούν γενικώς νεο-ιμπρεσιονιστικά. “Η σχολή μου είναι η αιώνια πηγή της εμπνεύσεως και η ψυχική ανταπόκρισης με το τοπίον και τον άνθρωπο. … Οπωσδήποτε ο Όλυμπος και η εναλλασσόμενη ομορφιά του, σ’ όλες τις ώρες και σ’ όλες τις εποχές, είναι η μοναδική μου ανεξάντλητος πηγή”, δηλώνει ο Βασίλειος Ιθακήσιος.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τα πέρασε στο γηροκομείο “Ευγηρείας Μέλαθρον”. Πάντοτε νοσταλγούσε τον Όλυμπο και επιθυμούσε την επιστροφή του σε αυτόν. Το Μάιο του 1977, σε ηλικία 100 χρόνων, νοσηλευόταν στο αναρρωτήριο του γηροκομείου, καθώς είχε πλέον συχνά παραισθήσεις. Στη διάρκεια κάποιας από αυτές, κατάφερε να κατεβάσει τα παραπέτα του κρεβατιού του, προχώρησε ως το παράθυρο για να ατενίσει τον Όλυμπο και καθώς έσκυψε, έπεσε κάτω από ύψος ενός μέτρου και χτύπησε θανάσιμα.
Η αγάπη του Ιθακήσιου για την περιοχή του Ολύμπου, είχε ως αποτέλεσμα να αναφέρει ο ίδιος πολύ συχνά το Λιτόχωρο ως “το χωριό μου”. Τον Ιούλιο του 1960, η τότε Κοινότητα Λιτοχώρου, θέλοντας να τιμήσει τον Βασίλειο Ιθακήσιο, τον ανακήρυξε επίτιμο δημότη Λιτοχώρου.
Σήμερα, η Δημοτική Πινακοθήκη Λιτοχώρου φέρει το όνομα «Βασίλειος Ιθακήσιος», ως ελάχιστο φόρο τιμής στον ζωγράφο, ο οποίος λάτρεψε και ύμνησε με την τέχνη του, τον Όλυμπο.
Το επίσημο site του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στο Facebook.