«Είμαστε τυχεροί που στην χώρα μας έχουμε δημοκρατία. Με βάση το Ελληνικό Σύνταγμα άντρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι είμαστε όλοι ίσοι». Ισχύει όμως αυτό και στην καθημερινή μας ζωή;
Η κοινωνία έχει τοποθετήσει την γυναίκα σε έναν συγκεκριμένο ρόλο. Υποτίθεται ότι πρέπει να παντρευτεί και να κάνει παιδιά σε μικρή ηλικία, να μην έχει φιλοδοξίες για μια επιτυχημένη καριέρα και να μένει στο σπίτι για να φροντίζει την οικογένεια.
Από την άλλη πλευρά οι άντρες, θεωρούνται πιο δυνατοί σωματικά αλλά και ψυχικά από τις γυναίκες. Ακόμα οι άντρες δεν έχουν στόχο από μικρή ηλικία να κάνουν μια οικογένεια, σε αντίθεση με τις γυναίκες. Επίσης ο άντρας είναι αυτός από τον οποίο περιμένει κάποιος να φέρει το εισόδημα στο σπίτι.
Αν και στις πόλεις η κατάσταση αυτή έχει διαφοροποιηθεί, στον 21ο αιώνα αυτά τα «πρότυπα» πρέπει να σταματήσουν να υπάρχουν και στην επαρχία. Και εφόσον πλησιάζουμε την παγκοσμιοποίηση, θα έπρεπε και τα δύο φύλα να είναι ίσα και στην πράξη.
Καλλιόπη Παπαγιάννη
Πέννυ Παπαθεοχάρη
Παναγιώτης Ντόσης